ارزش های خانه شاملو به شهرداری ابلاغ شد - وبلاگ فیسی بوک

به گزارش وبلاگ فیسی بوک، خانه منسوب به شاملو اگر متعلق به او هم نبود، به واسطه صندلی ویژه اش از نظر ارزش های معماری در دوره ای از معماری پایتخت و ایجاد قوس در تقاطع خیابان های استاد نجات الهی و خسرو، آن قدر ارزش دارد که باید آن را برای همواره حفظ کرد.

ایسنا: از سه ماه قبل و با حذف تدریجی عناصر اولیه خانه منسوب به شاملو که دست کم یک سال آن جا زندگی نموده و شعر معروفِ آیدا را هم در طبقه دوم همان خانه سروده، همه ظن و گمان ها به سمت تخریب خانه ای می رود که میراث فرهنگی نه تنها این بُعد تاریخی - فرهنگی اش را به عنوان یک مکان رویداد در حوزه ادبیات، بلکه به عنوان یک بنای تاریخی که حالا دیگر در ابتدای گذر صنایع دستی قرار گرفته و حتی می تواند یکی از مسیرهای گردشگری همین گذر باشد، آن را واجد ارزش می داند.

خانه ای ارزشمند که با ارزش های معماری و با روش های بدیع دوره ای از معماری پایتخت از جمله بالکن سازی، ایجاد قوس در تقاطع خیابان های استاد نجات الهی و خسرو، استفاده از پوشش تیرآهن گم و همچنین استفاده از آجر معروف به بهمنی و در و پنجره های چوبی، آن قدر شاخصه دارد که حفاظت، نگهداری و بهسازی آن علاوه بر ارتقای کیفی منظر این خیابان، می تواند تاکیدی بر حفظ باقیمانده ارزش های هویت ساز این باشد.اما در میان همه هشدارها و هجمه های مطرح شده، فرامرز علیان، کارشناس هماهنگی و پیگیری ثبت قراردادها در شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران، به عنوان نماینده مالک سرنوشت این خانه تاریخی را به رسانه دیگری طور دیگری روایت نموده است: (این خانه) سال 92 برای اولین بار با نام ساختمان شماره 4 شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران و با مبلغ پایه 42 میلیارد ریال به مزایده گذاشته می گردد، هر چند که خریداری پیدا نمی گردد، کسی در مزایده شرکت نکرد و ساختمان در آن سال که آگهی منتشر شد به فروش نرسید اما با توجه به بخشنامه های وزارت نیرو این بنا باید فروخته گردد و در حال حاضر هم یک خریدار پای معامله خرید آن ایستاده است و با توجه به مجوزهایی که خریدار تهیه نموده، مراحل اولیه واگذاری ساختمان در حال اجرا است.

وی حتی حذف تدریجی عناصر این بنای تاریخی را به گردن متروکه شدن و دزدیِ معتادان و سارقان انداخته است.

باو جود همه این حرف و حدیث ها، اما از زمان انتشار نخستین خبرها، درباره احتمال تخریبِ این خانه تاریخی، دلاور بزرگ نیا، مدیر کل وقت میراث فرهنگی استان تهران در نامه ای به شادمهری - مدیر دفتر بافت تاریخی شهر تهران - در 21 فروردین سال جاری نوشته است: خانه منصوب به شاعر معاصر مرحوم احمدشاملو در نبش کوچه خسرو، واقع در خیابان استاد نجات الهی شناسایی شده است که از معماری ارزشمندی نیز برخوردار است.

با توجه به این که پنجره های این ساختمان کنده شده و نشان از اقدام به تخریب بنا دارد، موجب امتنان است دستور فرمائید از صدور هر گونه مجوز تخریب و نوسازی جلوگیری به عمل آید.

درخواستی که طبق قرارشان، قرار بوده تا شادمهری آن را به شهرداری منطقه 6 تهران اعلام کند.

حالا نیز بعد از حرف و حدیث های زیادی که در اوایل این هفته بین همسایگان این خانه تاریخی پیچیده بود که مجوز تخریب و گودبرداری آن صادر شده، پرهام جانفشان - مدیر کل میراث فرهنگی استان تهران- این بار در نامه هایی مجزا به شهرداری منطقه 6، دفتر شورای شهر تهران و معاونت شهرسازی اعلام نموده است: پیرو گزارش واصله، خانه ای واقع در خیابان استاد نجات الهی نبش کوچه خسرو، که مدتی نیز احمد شاملو شاعر معاصر در آن اقامت داشته، در معرض تخریب قرار گرفته است.

با توجه به این که خیابان مذکور در روز جهانی صنایع دستی با حضور علی اصغر مونسان - معاون رییس جمهور و رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری - و پیروز حناچی - شهردار تهران - به عنوان گذر صنایع دستی نامگذاری شد و از این جهت نیز دارای صندلی ویژه ای شده است و نظر به این که ساختمان مذکور واجد ارزش های معماری بوده و با روش های بدیع دوره ای از معماری پایتخت از جمله بالکن سازی، ایجاد قوس در تقاطع خیابان های استاد نجات الهی و خسرو، استفاده از پوشش تیرآهن گم و همچنین استفاده از آجر معروف به بهمنی و در و پنجره های چوبی از شاخصه های ان محسوب می گردد. لذا حفاظت و نگهداری و بهسازی آن ضمن ارتقای کیفی منظر این خیابان، تاکیدی است بر حفظ باقیمانده ارزش های هویت ساز این محور فرهنگی - تاریخی.

موجب امتنان است دستور فرمائید از صدور هر گونه مجوز تخریب و نوسازی این پلاک خودداری به عمل آید و مالک جهت مشاوره به این اداره کل راهنمایی گردد.

هر چند شهرداری منطقه 6 تهران، صدور هر نوع مجوز گوبرداری و ارسال هر نوع نامه ای از میراث فرهنگی به این سازمان را تکذیب نموده است، اما حجت نظری - عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران - پس از این تکذیب قاطع، بعد از آنالیز هایی گفت: این خانه به دلیل سبک معماری خاص خود که مربوط به اوایل دوران پهلوی دوم است و همچنین اقامت حدودا دو ساله احمد شاملو، شاعر معاصر کشورمان در طبقه دوم آن، مورد توجه است و اخیرا هم که بحث تخریب و نوسازی آن مطرح شده، حساسیت ها در خصوص آن تشدید شده است.

در حال حاضر مالک این بنا شرکت توسعه منایع آب و نیروی ایران است و همین شرکت در شانزدهم تیرماه درخواست خود برای تخریب و نوسازی را به شهرداری منطقه 6 داده است. شهرداری نیز در تاریخ 29 تیرماه دستور نقشه را صادر نموده است.

در تماس با شهردار منطقه 6 تاکید کردم که باید جلوی تخریب و هرگونه تغییر در این بنا گرفته گردد و خوشبختانه با دستور شهردار منطقه نیز امکان صدور پروانه تخریب و نوسازی برای این ملک وجود ندارد.

این بنا ثبت میراثی نشده است، اما سازمان میراث فرهنگی در اواخر فروردین ماه با انجام آنالیز های اولیه این بنا را به عنوان بنای اررشمند شناسایی و معرفی نموده است.

او در میان صحبت هایش حتی به ماجرای خانه فروغ نیز اشاره نموده است: در ماجرای خانه فروغ افکار عمومی به یاری ما آمده و منجر به ثبت میراثی و جلوگیری ازتخریب این خانه شد، امیدوارم این بار نیز با یاری افکار عمومی بتوانیم این خانه را به ثبت رسانده و از آن حفاظت کنیم. مکاتباتی را با شرکت توسعه منایع آب و نیروی ایران به عنوان مالک اصلی این بنا انجام خواهیم داد و امیدوارم که فرآیند تملک آن زودتر انجام گردد.